In Vlaggenstokken van de Abdij weet Ruud Halberg loepzuiver de wonderlijke sfeer te treffen van het Domburg van de eerste helft van de jaren tachtig van de vorige eeuw. Toen elke telefoon er nog met een snoer aan de muur vastzat en er de digi-taal nog niet werd gesproken. In de zomer was de stad een bruisende badplaats met allure, buiten het hoogseizoen gewoon een dorpse gemeenschap achter de Walcherse duinen. Hij vertelt zijn verhaal met veel authentieke details, de buitenkant - van binnenuit. Een boeiende roman over hartstocht, ontrouw, schuld, schaamte en geloof.